ریحان جیگر

شهادت مولاي متقيان‌ و پدر مهربانمان تسليت باد   ...

سلام جیگری دیشب هم مثل پریشب تا سحر بیدار موندم و شما هم بالاخره ساعت یک و نیم نصفه شب رضایت دادی و اومدی خوابیدی . ما هم سحری کباب تابه ای خوردیم و بعدم که نماز و خواب. امروز دایی مهدی من که خونشون نزدیک خونه مامان جون ایناست دو تا دخترهاش یعنی نرگس و ریحانه رو آورد اینجا تا توی خونشون تنها نمونن. آخه خواهر مامانشون یعنی زندایی من مریضه و امروز عمل داشت. ایشالا به حق لحظه های با شرافت و فضیلت این ماه قشنگ ،خدای مهربون همه مریض ها و ایشون رو شفای کامل عطا کنه. خلاصه زندایی رفته بود بیمارستان و بچه ها اومدن اینجا. تو هم حسابی خوشحال شدی که آخجون همبازی پیدا کردی. و کلی با هم بازی کردین و خوش گذروندین تا اینکه آبجی بزرگشون اومد و اونها رو ...

وای مردیم از خستگی . تو هم که انگار نه انگار که ساعت یک و چهل و یک دقیقه بامداده . دست گل خودمون درد نکنه که در عرض دو سه ساعت یه خونه تکونی واسه طبقه سوم کردیم و حالا هم مثلا اومدیم بخوابیم. هر چند که این شبهای ماه مبارک تا دیر وقت بیداریم و دیشب هم تا سحر بیدار بودم ولی جنابعالی که باید بخوابی! پس لطفا تشریف بیار تا صدای منو در نیاوردی ...